माझ्या आयुष्यात प्रेम असेल तर ते असे असावे....

माझे प्रेम मैत्रीतून फुललेले असावे...

त्याच्याशी बोलण्याची खूप ओढ असावी आणि त्याच्यासाठीच त्याच्यापासून दूर राहण्याची तयारी पण असावी...

न बोलताच त्याने मझे शब्द ऐकावे, आणि त्याला हे कसे कळले यामुळे मी आश्चर्य चकित व्हावे....

दूर असूनही त्याचे "काळजी घे" हे शब्द एवढे नितळ असावेत कि त्याच्या साठी स्वताला फुलासारखे जपावे....

त्याच्या बरोबर झालेले संवाद आठवून झोपी जावे आणि आज त्याच्या शी बोलणे होईल का  ह्या विचारात उठावे....

प्रेमात  न कधी मैत्री कमी पडावी  न कधी मैत्रीत प्रेम कमी पडावे...

माझे प्रेम हे इतरांसारखे नसावे...

लोकांना दाखवण्यासाठी केलेले नसावे....

ते फक्त एकमेकांसाठी आणि एकमेकांवर केलेले असावे....

कधी विरह स्वीकारावा लागला तर....मैत्रीतून फुललेले माझे प्रेम मैत्रीतच संपावे...!!